Voorkomen is beter dan genezen, maar hoe weet je nu wat je zou kunnen voorkomen? Aanleg voor ziekte, veroorzaakt door een slechte stofwisseling, kan herkend worden en daardoor behandeld. De moderne natuurgeneeskunde kan zo adequaat ingezet worden, om jouw gezondheid optimaal te maken en te houden. Graag vertellen wij hoe je slechts een paar bloeddruppels nodig hebt om uitgebreide informatie te krijgen over de toestand van jouw gezondheid. 

SKB-Test: ROTS-Test en SKL-Test
Sinds de uitvinding van de microscoop door Anthonie van Leeuwenhoek in 1723, hebben vele onderzoekers geprobeerd allerlei ziekten en kwalen aan de hand van lichaamsvloeistoffen – waaronder bloed – te diagnosticeren. De oude Grieken veronderstelden al een samenhang tussen ziekten en de samenstelling van het bloed. 

De SKB test werkt preventief 

Met de SKB-test krijg je inzicht in de stofwisseling op celniveau. Deze geeft informatie geeft over je huidige gezondheid en hoe je mogelijk toekomstige verstoringen vroegtijdig kan opsporen. Zo kun je preventief te werk gaan, nog voordat klachten zich manifesteren. De test toont aan in welke mate er al verstoringen zijn in je stofwisselingsprocessen en hoe groot deze verstoringen zijn: van beginstadium tot milde of zelfs grote verstoringen van lichaamsfuncties. 

De SKB-test is geen gedeeltelijke selectie van lichaamsprocessen maar geeft een overzicht van het totale functioneren van het lichaam. Zodra de eerste SKB-test is gedaan, heb ik een beeld over hoe het ervoor staat. Zodra je een paar maanden later opnieuw de test laat uitvoeren, wordt er zichtbaar wat het resultaat van de behandeling is. Om een efficiënte behandeling te ontvangen, is het raadzaam om herhaaldelijk een SKB-test te laten uitvoeren. 

Bloedsediment combitest (SKB test)
De SKB-test is een belangrijk diagnostisch middel om verstoringen in de lichaamsfuncties in een vroeg stadium op te sporen. Door middel van twee verschillende onderzoeken, de ROTS–test en de SKL–test, krijgt men een compleet beeld van de gezondheidstoestand. Deze combinatie van testen biedt inzicht in de oorzaak van klachten waardoor gericht behandeld kan worden. Het gebruik van twee verschillende testen zorgt voor een objectieve beoordeling en geeft inzicht in het verloop van gezondheid en ziekte. Laat regelmatig een SKB-test uitvoeren om verstoringen in een vroeg stadium op te sporen en zo een gerichte behandeling te kunnen verkrijgen. 

Met de SKB Test zijn de volgende punten te herkennen:

• Conditie van het lichaam;
• Kwaliteit van het afweersysteem;
• Schadelijke stofwisselingsresten (vrije radicalen);
• Hormonale problemen;
• Kwaliteit van de lever;
• Kwaliteit van de nieren;
• Kwaliteit van de darmen (schimmels en dysbiose);
• Aanwezig zijn van stress;
• Verzuring van het lichaam;
• Functioneren van het zuurstoftransport;
• De functies van de ijzeropname;
• Gebrek aan bepaalde vitaminen en spoorelementen.

De SKB-test is een waardevol diagnostisch middel om oorzaken van vage of chronische klachten op te sporen, zoals bijvoorbeeld belasting van de lever of dysbiose in de darmen. Het toont aan waar de verstoringen zich bevinden in het lichaam. Indien nodig kan er vervolgonderzoek doorgaan om de oorzaak van de verstoring te achterhalen en een gerichte behandeling op te stellen. Door het herhaaldelijk uitvoeren van de SKB-test kan de voortgang van een behandeling worden gevolgd en geoptimaliseerd. 

Hormoonbepaling in speeksel is waardevol omdat het alleen het vrije, biologisch actieve deel van de hormonen meet. Met hormoonprofielen in speeksel kunnen verschillende hormonen, zoals de Adrenale stressindex (cortisol-dagprofiel, DHEA), worden vastgesteld. Deze test onderzoekt of symptomen zoals vermoeidheid, uitputting, verminderde weerstand, stemmingswisselingen, huidproblemen, osteoporose en versnelde veroudering worden veroorzaakt door een verminderde conditie van de bijnieren.  

Cortisol is het stress- en ontstekingsremmende hormoon dat verhoogd wordt bij stress. Veranderingen in cortisolspiegels geven de reactie van het lichaam op stress aan. DHEA wordt ook in de bijnierschors aangemaakt en veranderingen in DHEA-spiegels geven de mate van adaptatie aan stress aan. 

Hormonen
Vrouwelijke hormonen (oestradiol, progesteron, testosteron, DHEA) 

Met deze test kunnen duizeligheid, slapte, krachtsverlies, vermoeidheid, prikkelbare darmsyndroom, vruchtbaarheidsproblemen, PMS-klachten en overgangsproblemen bij de vrouw duidelijker worden. 

Mannelijke hormonen (testosteron, DHEA, oestradiol) 

Met deze test kunnen chronische en/of onverklaarbare pijn, vruchtbaarheids- en libidoproblemen, vermoeidheids- en concentratieproblemen en krachtverlies bij de man verklaard worden. Daartoe worden de hormonen oestradiol, testosteron en DHEA gemeten in speeksel. 

Ons darmstelsel is complex en herbergt miljoenen bacteriën die meer taken hebben dan alleen de vertering van voedsel en uitscheiding. Onze darmen voeren continu processen uit om een optimale immuniteit te behouden, waarbij ze voortdurend communiceren met de slijmvliezen in ons lichaam. Immuniteitsstoornissen in de darmen kunnen leiden tot allerlei atypische klachten zoals eczeem, oorontstekingen, vaginale infecties en astma. 

Een analyse van de hoeveelheid residente (goede) en transiënte (slechte) bacteriën wordt uitgevoerd, samen met een onderzoek naar de vertering van voedsel. Worden eiwitten, vetten en koolhydraten goed opgenomen en verwerkt? De pH-waarde (zuurtegraad) van de ontlasting is ook een indicator van de darmfunctie. Ten slotte wordt de aanwezigheid van gisten en schimmels beoordeeld. 

Een verhoogde aanwezigheid van gisten en schimmels kan leiden tot ontstekingen, waardoor de lever overbelast geraakt bij het afbreken van afvalstoffen. Dit kan leiden tot klachten zoals hoofdpijn, (extreme) vermoeidheid of algehele malaise. 

De kwaliteit van de darm: 

Het functioneren van het darmslijmvlies is allesbepalend voor een goede gezondheid.
Wanneer dit – op welke manier dan ook – wordt ondermijnd, zullen er klachten ontstaan.
Er worden parameters getest die kenmerkend zijn voor de werking van het darmslijmvlies. 

Secretorisch IgA
Een goede parameter voor het bepalen van de immuniteit is het secretorisch IgA.
Een afwijkende uitslag, dus te veel of te weinig secretorisch IgA, geeft aan dat het afweermechanisme van de darmen onvoldoende functioneert. 

ß-defensine 2
Het afweereiwit beta-defensine is ons lichaamseigen afdodingsmechanisme en geeft inzicht in de werking van het aangeboren afweersysteem in de darmen. Dagelijks komen via ons eten en via milieu-invloeden ziekmakende kiemen en lichaamsvreemde stoffen ons lichaam binnen en zal de darm hierop het beta-defensine in werking stellen. 

Alpha-1-antitrypsine
Dit geeft aan of er (beginnende) darmontstekingen zijn. Ontstaan er ondanks de afweermechanismen ontstekingen in de darmen en wordt de darmwand aangetast, dan zal het lichaam alpha-1-antitrypsine aanmaken. 

Virulente factoren 

Een goede manier om te testen of we over een goede darmflora beschikken is het testen van virulente factoren. Virulente factoren zijn schadelijke effecten die bacteriën op onze darm en lichaam kunnen uitoefenen. In een gezonde darmflora zijn virulente factoren nauwelijks aanwezig. 

Dysbiose 

Afwijkingen van de kwantiteit of kwaliteit van de darm en zijn flora kunnen ervoor zorgen dat er een dysbiose ontstaat. Dat betekent dat de flora in de darm niet in balans is. Vermeerderde gifstoffen kunnen het lichaam belasten met klachten of ziekte. 

Eosinofiele Proteïne X (EPX) 

Een evenwichtige uitgebalanceerde voeding is noodzakelijk voor een gezonde darm en een gezond lichaam. Het is mogelijk dat voedingsmiddelen die wel gezond zijn, soms toch niet verdragen worden. Wanneer wij deze voedingsmiddelen toch regelmatig binnenkrijgen, dan kan dit mogelijk irritaties in de darmen veroorzaken. 

Er kunnen dan minder typische klachten optreden zoals spier- of aanhechtingspijnen, moeheid of prikkelbaarheid. Om te onderzoeken of je iets eet wat je niet goed kan verdragen, testen wij het eosinofiele proteïne X (EPX). Een verhoogde waarde geeft aan dat je iets eet wat je niet goed kunt verdragen. Verder onderzoek is dan aan te raden. 

Histamine 

Histamine is een belangrijke signaalstof die op diverse plaatsen in het lichaam verschillende functies heeft. Deze stof helpt om de aanmaak van voldoende maagzuur in het maagdarmkanaal te reguleren, fungeert als neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel en heeft een functie in het afweersysteem. Helaas kan door allerlei oorzaken het histaminegehalte in de darmen hoger worden dan wenselijk is. Mogelijke klachten die daardoor kunnen optreden zijn diarree, hoofdpijn, loopneus, huidproblemen (rode vlekken, jeuk), ademhalingsproblemen, emotionele en/of gedragsstoringen, hartritmestoornissen, lage bloeddruk en slaapproblemen. Een histamine-intolerantie kan de oorzaak zijn van vele chronische klachten. Als dit over het hoofd gezien wordt, kunnen therapieën onvoldoende of zelfs helemaal niet werken. Een onderzoek naar histamine uit de ontlasting is daarom bij alle chronische aandoeningen zeer nuttig. Een verhoogde waarde duidt dan op een histamine-intolerantie. 

TFT Parasitologie 

In sommige gevallen is het niet voldoende om alleen de ‘Basisscreening darm’ te doen. Dan is het juist nodig om een nog groter vergrootglas op te zetten en nog uitgebreider naar de oorzaak van de klachten te kijken. Veel chronische aandoeningen kunnen namelijk door parasieten bevorderd worden en het genezingsproces kan erdoor belemmerd worden. Deze niet-uitgenodigde ‘mee-eters’ kunnen voor een groot aantal klachten verantwoordelijk zijn zoals het prikkelbare darmsyndroom, diarree, darmontstekingen, chronisch vermoeidheidssyndroom, spier- en gewrichtsklachten, voedingsovergevoeligheid, eczeem, ontwikkelingsstoornissen bij kinderen (lichamelijk en geestelijk) of hormonale storingen. De diagnostiek wordt gedaan met microscopische en immunologische methoden in je ontlasting. Omdat de uitscheiding van parasieten onregelmatig is, wordt gedurende drie dagen ontlasting verzameld (Triple Feces Test). 

Pancreas-elastase 1 

Je lichaam produceert dagelijks 1,5 à 2 liter pancreassappen (alvleeskliersap). Dit sap bevat enzymen om je voedsel goed te kunnen verteren. Als te weinig van dit sap wordt uitgescheiden blijven eiwitten en vetten achter in de darmholte die niet verteerd en opgenomen kunnen worden. Ze komen in relatief grote hoeveelheden in de ontlasting terecht. Wanneer dit te lang onopgemerkt en onbehandeld blijft, dan ontwikkelen zich in toenemende mate tekorten aan voedingsstoffen. Dit kan bijvoorbeeld bij kinderen een groeiachterstand verklaren. Vooral de vetoplosbare vitaminen (A, D, E, K) – maar ook zink – worden gebonden aan de vetstoffen in de voeding. In plaats van beschikbaar te komen voor opname, belanden ze in de uitscheiding. Een tekort aan zink kan een uiterst negatieve uitwerking hebben op de stofwisseling van koolhydraten en/of bijvoorbeeld de gezondheidstoestand van diabetici. 

Vroege symptomen die aan een pancreas verteringsprobleem doen denken zijn:

• Winderigheid en opgeblazen buik die ontstaat een half uur na het eten.
• Hoorbaar ‘gerommel en geborrel’ in de buik.
• Een vol gevoel in de maag en darmen alsof het eten ‘blijft hangen’ en niet verder gaat.
• Stinkende ontlasting met veel gassen en onverteerde etensresten. Een rottende eierenlucht duidt op slechte vertering van de eiwitten; veel gasvorming op gisting door slechte koolhydratenvertering en een plakkerige ontlasting op een slechte vetvertering.
• Massieve ‘explosieve’ stoelgang (met veel windjes).
• Schuimende ontlasting met veel slijmproppen.
• Onduidelijke en vage buikklachten: krampen, steken, zwaar zompig gevoel, een bolle uitpuilende buik.
• Pijn rondom de navel en zich steeds meer uitstralend naar de hele bovenbuik.
• Slecht kunnen verdragen van koffie, alcohol, gebakken vet, histaminerijke producten zoals ananas, zuurkool, noten, bepaalde vissoorten, kaassoorten, slecht kunnen verdragen van granen.

Voedingsintoleranties zijn veelvoorkomende aandoeningen waarbij bepaalde voedingsmiddelen niet goed worden verdragen. Deze aandoeningen kunnen op alle leeftijden ontstaan en verschillende klachten veroorzaken, van spijsverteringsproblemen tot huidirritatie. Vaak worden deze reacties niet direct geassocieerd met voedingsintoleranties, waardoor het opsporen ervan bemoeilijkt wordt. Voedingsintoleranties opsporen is echter belangrijk omdat ze mogelijk genezingsprocessen belemmeren en verantwoordelijk zijn voor een verminderde werkzaamheid van een therapie. 

Voedingsintoleranties hebben verschillende oorzaken, waaronder een niet optimale darmgezondheid en een bepaalde familiare aanleg. Als je overgewicht hebt, kan het moeilijker zijn om af te vallen als je voedingsmiddelen nuttigt waar je overgevoelig op reageert. 

RP Vitamino Analytic biedt de IgG/IgG4 Pre-screening test aan om voedingsintoleranties op een eenvoudige, specifieke en betrouwbare manier te testen. Deze test onderzoekt de gevormde hoeveelheid IgG- en IgG4-antilichamen parallel met een selectie van vier allergeengroepen. Het gemeten reactiepatroon kan worden gebruikt om te beslissen welke vervolgonderzoeken nodig zijn om specifieke allergenen te identificeren. Het onderzoeksprofiel IgG- of IgG4 screening Plus met 280 allergenen is een van de vervolgonderzoeken die beschikbaar zijn. 

Door samen te werken met RP Vitamino Analytic en gebruik te maken van de IgG/IgG4 Pre-screening test, kan je voedingsintoleranties identificeren en behandelen om jouw welzijn te verbeteren en onnodige frustratie te voorkomen. 

Op ons hoofd groeien gemiddeld 100.000 tot 200.000 haren die per week zo’n drie millimeter groeien en een levensduur hebben van twee tot zes jaar. Dagelijks vallen er gemiddeld 50 tot 100 hoofdharen uit, waarna er vanuit de haarbulbus meestal een nieuwe wordt gevormd. De haarkleur is net als de huidskleur afhankelijk van de hoeveelheid pigment in de epidermis. 

Het haar fungeert als een soort dagboek van de mineralen en spoorelementen die we de afgelopen maanden in ons lichaam hebben opgenomen. Via de haarwortel is het haar verbonden met de bloedsomloop en worden mineralen, spoorelementen en toxische stoffen opgeslagen in de haarcellen. Deze concentraties geven een nauwkeurige afspiegeling van de concentraties in de omringende weefsels. Zelfs stoffen die in zeer lage concentraties in het bloed circuleren, worden opgeslagen in het haar, vanwege de trage haargroei van ongeveer 1 cm per maand. 

Het haar is zeer geschikt voor de bepaling van spoorelementen in ons lichaam, omdat toxische metalen zich vaak in zachte weefsels concentreren in plaats van in het bloed of de urine. Het haar slaat deze stoffen op en na het afsterven van de haarcellen blijft de concentratie van deze stoffen bewaard. Kortom, ons haar kan ons veel vertellen over onze gezondheid en de mineralen en spoorelementen die we binnenkrijgen.